جدول جو
جدول جو

معنی دمشقی شافعی - جستجوی لغت در جدول جو

دمشقی شافعی(عَ یِ دِ مَ)
ابن محمد بن عثمان بن محمد بن رجب بن علاءالدین دمشقی شافعی، مشهور به ابن شمعه. محدث و نحوی و شاعر. اصل وی از بعلبک بود و در سال 1157 یا 1158 هجری قمری در دمشق متولد شد و در آنجا پرورش یافت و در سال 1219 یا 1229 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- حاشیه بر شرح بخاری قسطلانی. 2- رساله ای در بسمله. 3- نظم مفردات قواعد اعراب. (از معجم المؤلفین بنقل از روض البشر جمیل الشطی ص 180. منتخبات التواریخ لدمشق تقی الدین ج 2 ص 671)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

دمشقی شاذلی
(عَ یِ دِ مَ)
ابن محمد دمشقی شاذلی حنفی (درویش...). نقیب رمایه (تیراندازی) در دمشق بود وبه سال 1130 هجری قمری درگذشت. او راست: مفتاح کنز درالنظام فی اصول الرمایه و تعلیم الغلام. (از معجم المؤلفین بنقل از هدیهالعارفین بغدادی ج 1 ص 766. تاریخ آداب اللغهالعربیۀ جرجی زیدان ج 3 ص 339). صاحب معجم المؤلفین (ج 7 ص 91) درگذشت این شخص را از قول صاحب ایضاح المکنون (ج 2 ص 527) سال 1226 هجری قمری آورده است
لغت نامه دهخدا
علی دمشقی شافعی
(عَ)
ابن حسن بن هبه الله بن عبدالله بن حسین دمشقی شافعی، مشهور به ابن عساکر و ملقب به ثقه الدین و مکنی به ابوالقاسم. رجوع به ابن عساکر و مآخذ ذیل شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 69 و وفیات اعیان ج 1 ص 242 و طبقات الشافعیۀ سبکی ج 4 ص 273 و معجم الادباء ج 13 ص 73 و النجوم الزاهرۀ ابن تغری بردی ج 6 ص 77 و تذکره الحفاظ ذهبی ج 4 ص 118 و شذرات الذهب ابن عماد ج 4 ص 239 و البدایۀ ابن کثیر ج 12 ص 294 و الدارس نعیمی ج 1 ص 100 و المختصر فی اخبار البشر ابوالفداء ج 3 ص 62 و مختصر دول الاسلام ج 2 ص 62 و مفتاح السعادۀ طاش کبری ج 1 ص 216 و ج 2 ص 211 و کشف الظنون ص 54 و سایر صفحات، و ایضاح المکنون ج 1 ص 224 و کنوزالاجداد محمد کردعلی ص 306 و فهرست الخدیویه ج 5 ص 25 و مقدمۀ تاریخ ابن عساکر از صلاح الدین منجد و فهرس مخطوطات المصورۀ سید ج 2 ص 29 و فهرس مخطوطات الظاهریۀ یوسف عش ج 6 ص 109 و جوله فی دور الکتب الامیرکیۀ کورکیس عواد ص 89 و فهرس المخطوطات المصورۀ لطفی عبدالبدیع ج 2 ص 66 و هدیهالعارفین ج 1 ص 701 و سیرالنبلاء ذهبی ج 12 ص 278 و التذکرۀ طاهر جزائری ص 24 و فهرس المؤلفین بالظاهریه و الزیارات عدوی ص 20 و الاعلام بوفیات الاعلام ذهبی ص 210 والوافی صفدی ج 12 ص 35 و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 327
ابن ابی محمدحسن بن هبه الله بن عبدالله بن حسین دمشقی شافعی، مشهور به ابن عساکر و مکنی به ابوالقاسم و ملقب به ثقه الدین. رجوع به ابن عساکر و علی بن حسن بن هبه الله بن... شود
ابن عمادالدین. علی بن اسماعیل بن موسی بن علی بن حسن بن محمد دمشقی شافعی، ملقّب به علاءالدین و مشهور به ابن عمادالدین و ابن وس. رجوع به علی بن اسماعیل بن موسی بن... شود
لغت نامه دهخدا
علی عطار دمشقی شافعی
(عَ)
ابن عطار. علی بن ابراهیم بن داوودبن سلمان بن سلیمان عطار دمشقی شافعی، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به علاءالدین و مشهور به ابن عطّار. رجوع به علی عطّار شود
لغت نامه دهخدا
علاءالدین دمشقی شافعی
ابن اسماعیل بن موسی بن علی بن حسن بن محمد دمشقی شافعی، مشهور به ابن عمادالدین و ابن وس ّ، و ملقب به علاءالدین. متولد در سال 917 هجری قمری وی در 971 هجری قمری در دمشق درگذشت. او را حواشیی بر شرح ابن مصنف بر ألفیه میباشد. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 37 از شذرات الذهب ابن عماد ج 8 ص 363)
لغت نامه دهخدا